consubstanțial
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French consubstantiel. By surface analysis, con- + substanțial.
Adjective
editconsubstanțial m or n (feminine singular consubstanțială, masculine plural consubstanțiali, feminine and neuter plural consubstanțiale)
Declension
editDeclension of consubstanțial
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | consubstanțial | consubstanțială | consubstanțiali | consubstanțiale | ||
definite | consubstanțialul | consubstanțiala | consubstanțialii | consubstanțialele | |||
genitive/ dative |
indefinite | consubstanțial | consubstanțiale | consubstanțiali | consubstanțiale | ||
definite | consubstanțialului | consubstanțialei | consubstanțialilor | consubstanțialelor |