contemeratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of contemerō
Participle edit
contemerātus (feminine contemerāta, neuter contemerātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contemerātus | contemerāta | contemerātum | contemerātī | contemerātae | contemerāta | |
Genitive | contemerātī | contemerātae | contemerātī | contemerātōrum | contemerātārum | contemerātōrum | |
Dative | contemerātō | contemerātō | contemerātīs | ||||
Accusative | contemerātum | contemerātam | contemerātum | contemerātōs | contemerātās | contemerāta | |
Ablative | contemerātō | contemerātā | contemerātō | contemerātīs | |||
Vocative | contemerāte | contemerāta | contemerātum | contemerātī | contemerātae | contemerāta |