contionaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of cōntiōnor.
Participle
editcōntiōnātūrus (feminine cōntiōnātūra, neuter cōntiōnātūrum); first/second-declension participle
- about to convene
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōntiōnātūrus | cōntiōnātūra | cōntiōnātūrum | cōntiōnātūrī | cōntiōnātūrae | cōntiōnātūra | |
Genitive | cōntiōnātūrī | cōntiōnātūrae | cōntiōnātūrī | cōntiōnātūrōrum | cōntiōnātūrārum | cōntiōnātūrōrum | |
Dative | cōntiōnātūrō | cōntiōnātūrō | cōntiōnātūrīs | ||||
Accusative | cōntiōnātūrum | cōntiōnātūram | cōntiōnātūrum | cōntiōnātūrōs | cōntiōnātūrās | cōntiōnātūra | |
Ablative | cōntiōnātūrō | cōntiōnātūrā | cōntiōnātūrō | cōntiōnātūrīs | |||
Vocative | cōntiōnātūre | cōntiōnātūra | cōntiōnātūrum | cōntiōnātūrī | cōntiōnātūrae | cōntiōnātūra |