cubiculatus
Latin edit
Etymology edit
See cubiculum
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ku.bi.kuˈlaː.tus/, [kʊbɪkʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ku.bi.kuˈla.tus/, [kubikuˈläːt̪us]
Adjective edit
cubiculātus (feminine cubiculāta, neuter cubiculātum); first/second-declension adjective
- (nautical) Having staterooms or bedchambers
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cubiculātus | cubiculāta | cubiculātum | cubiculātī | cubiculātae | cubiculāta | |
Genitive | cubiculātī | cubiculātae | cubiculātī | cubiculātōrum | cubiculātārum | cubiculātōrum | |
Dative | cubiculātō | cubiculātō | cubiculātīs | ||||
Accusative | cubiculātum | cubiculātam | cubiculātum | cubiculātōs | cubiculātās | cubiculāta | |
Ablative | cubiculātō | cubiculātā | cubiculātō | cubiculātīs | |||
Vocative | cubiculāte | cubiculāta | cubiculātum | cubiculātī | cubiculātae | cubiculāta |
References edit
- “cubiculatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cubiculatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.