cunilinctus
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French cunnilinctus.
Noun
editcunilinctus n (plural cunilinctusuri)
Declension
editDeclension of cunilinctus
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) cunilinctus | cunilinctusul | (niște) cunilinctusuri | cunilinctusurile |
genitive/dative | (unui) cunilinctus | cunilinctusului | (unor) cunilinctusuri | cunilinctusurilor |
vocative | cunilinctusule | cunilinctusurilor |
References
edit- cunilinctus in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN