curtier
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French courtier.
Noun
editcurtier m (plural curtieri)
Declension
editDeclension of curtier
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) curtier | curtierul | (niște) curtieri | curtierii |
genitive/dative | (unui) curtier | curtierului | (unor) curtieri | curtierilor |
vocative | curtierule | curtierilor |