Latin edit

Pronunciation edit

Noun edit

cymithārra f (genitive cymithārrae); first declension

  1. a scimitar
    • 1540, Christophori Richerii Thorignei, De Rebus Turcarum Libri, page 60:
      Omnes autẽ Ianizari ab aliis peditibus amictu breuiore & mitris niueis acuminatis distinguuntur: item armis quae scutum sunt & ensis quẽ Cymitharram uocãt & arcus.
      (please add an English translation of this quotation)

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative cymithārra cymithārrae
Genitive cymithārrae cymithārrārum
Dative cymithārrae cymithārrīs
Accusative cymithārram cymithārrās
Ablative cymithārrā cymithārrīs
Vocative cymithārra cymithārrae

References edit

  • cymitharra in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • cymitharra in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016