dönence
Turkish
editEtymology
editFrom dönmek (“to turn”).
Noun
editdönence (definite accusative dönenceyi, plural dönenceler)
Declension
editInflection | ||
---|---|---|
Nominative | dönence | |
Definite accusative | dönenceyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | dönence | dönenceler |
Definite accusative | dönenceyi | dönenceleri |
Dative | dönenceye | dönencelere |
Locative | dönencede | dönencelerde |
Ablative | dönenceden | dönencelerden |
Genitive | dönencenin | dönencelerin |