dawić
Old Polish
editEtymology
editInherited from Proto-Slavic *dāvìti. First attested in 1424.
Pronunciation
editVerb
editdawić impf (perfective zadawić)
- (attested in Masovia) to choke, to strangle, to strangulate, to suffocate
- 1920 [1424], Marceli Handelsman, Antoni Rybarski, Kazimierz Tymieniecki, editors, Najdawniejsze księgi sądowe mazowieckie, volume II, number 369, Zakroczym:
- Czom vczinil Ofcze, tho sza yey poczøthkem, kedi strya davila sza gardlo
- [Com uczynił Ofce, to za jej początkiem, kiedy stryja dawiła za gardło]
- 1461-1467, Sermones. Rękopiśmienne ekscerpty pochodzące z rkpsu Archiwum i Biblioteki Krakowskiej Kapituły Katedralnej o sygn. 230 (dawna sygn. 1421/108 Mns) z roku 1461-1467, page 97r:
- Davy w gardle suffocat in ore
- [Dawi w gardle suffocat in ore]
Descendants
edit- Polish: dławić
References
edit- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “dawić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN