değişiklik

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دكیشیكلك (değişiklik), by surface analysis, değişik +‎ lik

Noun

değişiklik (definite accusative değişikliği, plural değişiklikler)

1. change, edit
2. difference

Declension

Declension of değişiklik

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	değişiklik	değişiklikler
definite accusative (belirtme)	değişikliği	değişiklikleri
dative (yönelme)	değişikliğe	değişikliklere
locative (bulunma)	değişiklikte	değişikliklerde
ablative (ayrılma)	değişiklikten	değişikliklerden
genitive (tamlayan)	değişikliğin	değişikliklerin

Synonyms

• farklılık (difference)

See also

• değişik
• değişmek
• değiştirmek