Latin edit

Etymology edit

From dēcīdō +‎ -īvus.

Pronunciation edit

Adjective edit

dēcīsīvus (feminine dēcīsīva, neuter dēcīsīvum); first/second-declension adjective

  1. (Medieval Latin) decisive, conclusive

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēcīsīvus dēcīsīva dēcīsīvum dēcīsīvī dēcīsīvae dēcīsīva
Genitive dēcīsīvī dēcīsīvae dēcīsīvī dēcīsīvōrum dēcīsīvārum dēcīsīvōrum
Dative dēcīsīvō dēcīsīvō dēcīsīvīs
Accusative dēcīsīvum dēcīsīvam dēcīsīvum dēcīsīvōs dēcīsīvās dēcīsīva
Ablative dēcīsīvō dēcīsīvā dēcīsīvō dēcīsīvīs
Vocative dēcīsīve dēcīsīva dēcīsīvum dēcīsīvī dēcīsīvae dēcīsīva

Descendants edit

  • English: decisive
  • French: décisif
  • German: dezisiv
  • Italian: decisivo
  • Portuguese: decisivo
  • Spanish: decisivo

References edit