declamandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of dēclāmō.
Participle edit
dēclāmandus (feminine dēclāmanda, neuter dēclāmandum); first/second-declension participle
- which is to be declamed
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēclāmandus | dēclāmanda | dēclāmandum | dēclāmandī | dēclāmandae | dēclāmanda | |
Genitive | dēclāmandī | dēclāmandae | dēclāmandī | dēclāmandōrum | dēclāmandārum | dēclāmandōrum | |
Dative | dēclāmandō | dēclāmandō | dēclāmandīs | ||||
Accusative | dēclāmandum | dēclāmandam | dēclāmandum | dēclāmandōs | dēclāmandās | dēclāmanda | |
Ablative | dēclāmandō | dēclāmandā | dēclāmandō | dēclāmandīs | |||
Vocative | dēclāmande | dēclāmanda | dēclāmandum | dēclāmandī | dēclāmandae | dēclāmanda |