dedikodu
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish دیدیقودی, equivalent to dedi (“say”) + kodu (“put”).
Pronunciation edit
Audio (file)
Noun edit
dedikodu (definite accusative dedikoduyu, plural dedikodular)
Declension edit
Synonyms edit
Derived terms edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “dedikodu”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “دیدیقودی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 573