Latin

edit

Etymology

edit

From dēdūcō (to derive) +‎ -īvus.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

dēductīvus (feminine dēductīva, neuter dēductīvum); first/second-declension adjective

  1. derivative

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēductīvus dēductīva dēductīvum dēductīvī dēductīvae dēductīva
Genitive dēductīvī dēductīvae dēductīvī dēductīvōrum dēductīvārum dēductīvōrum
Dative dēductīvō dēductīvō dēductīvīs
Accusative dēductīvum dēductīvam dēductīvum dēductīvōs dēductīvās dēductīva
Ablative dēductīvō dēductīvā dēductīvō dēductīvīs
Vocative dēductīve dēductīva dēductīvum dēductīvī dēductīvae dēductīva
edit

Descendants

edit
  • Catalan: deductiu
  • Galician: dedutivo
  • Italian: deduttivo
  • Portuguese: dedutivo
  • Spanish: deductivo

References

edit
  • deductivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • deductivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.