demnitar
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French dignitaire.
Pronunciation edit
Noun edit
demnitar m (plural demnitari)
Declension edit
Declension of demnitar
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) demnitar | demnitarul | (niște) demnitari | demnitarii |
genitive/dative | (unui) demnitar | demnitarului | (unor) demnitari | demnitarilor |
vocative | demnitarule | demnitarilor |
Further reading edit
- demnitar in DEX online—Dicționare ale limbii române (Dictionaries of the Romanian language)