deuteriu
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French deutérium.
Noun
editdeuteriu n (uncountable)
Declension
edit declension of deuteriu (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) deuteriu | deuteriul |
genitive/dative | (unui) deuteriu | deuteriului |
vocative | deuteriule |