deviandus
Latin
editEtymology
editFuture passive participle of dēviō.
Participle
editdēviandus (feminine dēvianda, neuter dēviandum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēviandus | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda | |
Genitive | dēviandī | dēviandae | dēviandī | dēviandōrum | dēviandārum | dēviandōrum | |
Dative | dēviandō | dēviandō | dēviandīs | ||||
Accusative | dēviandum | dēviandam | dēviandum | dēviandōs | dēviandās | dēvianda | |
Ablative | dēviandō | dēviandā | dēviandō | dēviandīs | |||
Vocative | dēviande | dēvianda | dēviandum | dēviandī | dēviandae | dēvianda |