dichoneutus
Latin
editEtymology
editBorrowed from Ancient Greek *δῐχωνευτός (*dikhōneutós), from δῐ́ς (dís, “twice”) + χωνευτός (khōneutós, “formed of cast metal, molten”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /di.kʰoːˈneu̯.tus/, [d̪ɪkʰoːˈnɛu̯t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /di.koˈneu̯.tus/, [d̪ikoˈnɛːu̯t̪us]
Adjective
editdichōneutus (feminine dichōneuta, neuter dichōneutum); first/second-declension adjective
- recast, adulterated (metal)
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dichōneutus | dichōneuta | dichōneutum | dichōneutī | dichōneutae | dichōneuta | |
Genitive | dichōneutī | dichōneutae | dichōneutī | dichōneutōrum | dichōneutārum | dichōneutōrum | |
Dative | dichōneutō | dichōneutō | dichōneutīs | ||||
Accusative | dichōneutum | dichōneutam | dichōneutum | dichōneutōs | dichōneutās | dichōneuta | |
Ablative | dichōneutō | dichōneutā | dichōneutō | dichōneutīs | |||
Vocative | dichōneute | dichōneuta | dichōneutum | dichōneutī | dichōneutae | dichōneuta |
References
edit- “dichoneutus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dichoneutus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.