Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of diffringō.

Participle

edit

diffrāctus (feminine diffrācta, neuter diffrāctum); first/second-declension participle

  1. shattered

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative diffrāctus diffrācta diffrāctum diffrāctī diffrāctae diffrācta
Genitive diffrāctī diffrāctae diffrāctī diffrāctōrum diffrāctārum diffrāctōrum
Dative diffrāctō diffrāctō diffrāctīs
Accusative diffrāctum diffrāctam diffrāctum diffrāctōs diffrāctās diffrācta
Ablative diffrāctō diffrāctā diffrāctō diffrāctīs
Vocative diffrācte diffrācta diffrāctum diffrāctī diffrāctae diffrācta

References

edit
  • diffractus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • diffractus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.