dignaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of dignō.
Participle
editdignātūrus (feminine dignātūra, neuter dignātūrum); first/second-declension participle
- about to deign
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dignātūrus | dignātūra | dignātūrum | dignātūrī | dignātūrae | dignātūra | |
Genitive | dignātūrī | dignātūrae | dignātūrī | dignātūrōrum | dignātūrārum | dignātūrōrum | |
Dative | dignātūrō | dignātūrō | dignātūrīs | ||||
Accusative | dignātūrum | dignātūram | dignātūrum | dignātūrōs | dignātūrās | dignātūra | |
Ablative | dignātūrō | dignātūrā | dignātūrō | dignātūrīs | |||
Vocative | dignātūre | dignātūra | dignātūrum | dignātūrī | dignātūrae | dignātūra |