dimanatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of dīmānō
Participle edit
dīmānātus (feminine dīmānāta, neuter dīmānātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīmānātus | dīmānāta | dīmānātum | dīmānātī | dīmānātae | dīmānāta | |
Genitive | dīmānātī | dīmānātae | dīmānātī | dīmānātōrum | dīmānātārum | dīmānātōrum | |
Dative | dīmānātō | dīmānātō | dīmānātīs | ||||
Accusative | dīmānātum | dīmānātam | dīmānātum | dīmānātōs | dīmānātās | dīmānāta | |
Ablative | dīmānātō | dīmānātā | dīmānātō | dīmānātīs | |||
Vocative | dīmānāte | dīmānāta | dīmānātum | dīmānātī | dīmānātae | dīmānāta |