See also: disciplinar

Swedish

edit

Etymology

edit

Borrowed from French disciplinaire. First attested in 1839.

Adjective

edit

disciplinär (comparative mer disciplinär, superlative mest disciplinär)

  1. disciplinary

Declension

edit
Inflection of disciplinär
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular disciplinär mer disciplinär mest disciplinär
Neuter singular disciplinärt mer disciplinärt mest disciplinärt
Plural disciplinära mer disciplinära mest disciplinära
Masculine plural3 disciplinäre mer disciplinära mest disciplinära
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 disciplinäre mer disciplinäre mest disciplinäre
All disciplinära mer disciplinära mest disciplinära
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic
edit

Further reading

edit