discromie
Italian
editNoun
editdiscromie f
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French dyschromie.
Noun
editdiscromie f (plural discromii)
Declension
editDeclension of discromie
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) discromie | discromia | (niște) discromii | discromiile |
genitive/dative | (unei) discromii | discromiei | (unor) discromii | discromiilor |
vocative | discromie, discromio | discromiilor |