discruciandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of discruciō.
Participle edit
discruciandus (feminine discrucianda, neuter discruciandum); first/second-declension participle
- which is to be tortured
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discruciandus | discrucianda | discruciandum | discruciandī | discruciandae | discrucianda | |
Genitive | discruciandī | discruciandae | discruciandī | discruciandōrum | discruciandārum | discruciandōrum | |
Dative | discruciandō | discruciandō | discruciandīs | ||||
Accusative | discruciandum | discruciandam | discruciandum | discruciandōs | discruciandās | discrucianda | |
Ablative | discruciandō | discruciandā | discruciandō | discruciandīs | |||
Vocative | discruciande | discrucianda | discruciandum | discruciandī | discruciandae | discrucianda |