Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of discruciō.

Participle edit

discruciātus (feminine discruciāta, neuter discruciātum); first/second-declension participle

  1. tortured

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative discruciātus discruciāta discruciātum discruciātī discruciātae discruciāta
Genitive discruciātī discruciātae discruciātī discruciātōrum discruciātārum discruciātōrum
Dative discruciātō discruciātō discruciātīs
Accusative discruciātum discruciātam discruciātum discruciātōs discruciātās discruciāta
Ablative discruciātō discruciātā discruciātō discruciātīs
Vocative discruciāte discruciāta discruciātum discruciātī discruciātae discruciāta

References edit