disculciandus
Latin
editEtymology
editFuture passive participle of disculciō
Participle
editdisculciandus (feminine disculcianda, neuter disculciandum); first/second-declension participle
- which is to be unshoed
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disculciandus | disculcianda | disculciandum | disculciandī | disculciandae | disculcianda | |
Genitive | disculciandī | disculciandae | disculciandī | disculciandōrum | disculciandārum | disculciandōrum | |
Dative | disculciandō | disculciandō | disculciandīs | ||||
Accusative | disculciandum | disculciandam | disculciandum | disculciandōs | disculciandās | disculcianda | |
Ablative | disculciandō | disculciandā | disculciandō | disculciandīs | |||
Vocative | disculciande | disculcianda | disculciandum | disculciandī | disculciandae | disculcianda |