disseminatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of dissēminō.
Participle
editdissēminātus (feminine dissēmināta, neuter dissēminātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dissēminātus | dissēmināta | dissēminātum | dissēminātī | dissēminātae | dissēmināta | |
Genitive | dissēminātī | dissēminātae | dissēminātī | dissēminātōrum | dissēminātārum | dissēminātōrum | |
Dative | dissēminātō | dissēminātō | dissēminātīs | ||||
Accusative | dissēminātum | dissēminātam | dissēminātum | dissēminātōs | dissēminātās | dissēmināta | |
Ablative | dissēminātō | dissēminātā | dissēminātō | dissēminātīs | |||
Vocative | dissēmināte | dissēmināta | dissēminātum | dissēminātī | dissēminātae | dissēmināta |