dissiturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of disserō.
Participle edit
dissitūrus (feminine dissitūra, neuter dissitūrum); first/second-declension participle
- about to scatter
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dissitūrus | dissitūra | dissitūrum | dissitūrī | dissitūrae | dissitūra | |
Genitive | dissitūrī | dissitūrae | dissitūrī | dissitūrōrum | dissitūrārum | dissitūrōrum | |
Dative | dissitūrō | dissitūrō | dissitūrīs | ||||
Accusative | dissitūrum | dissitūram | dissitūrum | dissitūrōs | dissitūrās | dissitūra | |
Ablative | dissitūrō | dissitūrā | dissitūrō | dissitūrīs | |||
Vocative | dissitūre | dissitūra | dissitūrum | dissitūrī | dissitūrae | dissitūra |