dissonantia
Latin edit
Participle edit
dissonantia
Noun edit
dissonantia f (genitive dissonantiae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dissonantia | dissonantiae |
Genitive | dissonantiae | dissonantiārum |
Dative | dissonantiae | dissonantiīs |
Accusative | dissonantiam | dissonantiās |
Ablative | dissonantiā | dissonantiīs |
Vocative | dissonantia | dissonantiae |
References edit
- “dissonantia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press