distacament
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Italian distaccamento.
Noun
editdistacament n (plural distacamente)
Declension
editDeclension of distacament
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) distacament | distacamentul | (niște) distacamente | distacamentele |
genitive/dative | (unui) distacament | distacamentului | (unor) distacamente | distacamentelor |
vocative | distacamentule | distacamentelor |
References
edit- distacament in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN