diudiuc
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Ottoman Turkish دودوك (düdük).
Noun
editdiudiuc n (uncountable)
Declension
edit declension of diudiuc (singular only)
singular | ||
---|---|---|
n gender | indefinite articulation | definite articulation |
nominative/accusative | (un) diudiuc | diudiucul |
genitive/dative | (unui) diudiuc | diudiucului |
vocative | diudiucule |