diyagnostiker

Walloon

Pronunciation

• IPA^(key): /di.jaɡ.nɔs.ti.ke/

Verb

diyagnostiker

1. to diagnose

Conjugation

   —         —   Conjugation of the verb diyagnostiker in Walloon   —   Codjowaedje do viebe diyagnostiker e walon

infinitive			diyagnostiker
gerund			diyagnosticant
auxiliary			aveur
past participle				masculine		feminine
		singular		diyagnostiké		diyagnostikeye
		plural		diyagnostikés		diyagnostikeyes
		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		dji (dj')	ti (t')	i (il) / ele	dji (dj') / nos	vos	i (il)
	present	diyagnostike	diyagnostikes	diyagnostike	diyagnosticans	diyagnostikez	diyagnosticnut or diyagnostikèt
	imperfect	diyagnostikéve	diyagnostikéves	diyagnostikéve	diyagnostikéns	diyagnostikîz	diyagnostiként
	preterit	diyagnostica	diyagnosticas	diyagnostica	diyagnostikîs	diyagnostikîz	diyagnostikît
	future	diyagnosticrè	diyagnosticrès	diyagnosticrè	diyagnosticrans	diyagnosticroz	diyagnosticront
	conditional	diyagnosticreu	diyagnosticreus	diyagnosticreut	diyagnosticréns	diyagnosticrîz	diyagnosticrént
subjunctive		ki dj'	ki t'	k' i (il) / k' ele	ki dj' / ki nos	ki vos	k' i (il)
	present	diyagnostike	diyagnostikes	diyagnostike	diyagnosticanxhe	diyagnostikexhe	diyagnosticnuxhe or diyagnostikèxhe
	present	diyagnosticaxhe	diyagnosticaxhes	diyagnosticaxhe	diyagnostikénxhe	diyagnostikîxhe	diyagnostikénxhe
imperative		—	ti	—	dji / nos	vos	—
	affirmative		diyagnostike		diyagnosticans	diyagnostikez