dogmaticus
Latin
editEtymology
editFrom Ancient Greek δογματικός (dogmatikós, “doctrinal”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /doɡˈma.ti.kus/, [d̪ɔɡˈmät̪ɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /doɡˈma.ti.kus/, [d̪oɡˈmäːt̪ikus]
Adjective
editdogmaticus (feminine dogmatica, neuter dogmaticum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dogmaticus | dogmatica | dogmaticum | dogmaticī | dogmaticae | dogmatica | |
Genitive | dogmaticī | dogmaticae | dogmaticī | dogmaticōrum | dogmaticārum | dogmaticōrum | |
Dative | dogmaticō | dogmaticō | dogmaticīs | ||||
Accusative | dogmaticum | dogmaticam | dogmaticum | dogmaticōs | dogmaticās | dogmatica | |
Ablative | dogmaticō | dogmaticā | dogmaticō | dogmaticīs | |||
Vocative | dogmatice | dogmatica | dogmaticum | dogmaticī | dogmaticae | dogmatica |
Descendants
edit- Catalan: dogmàtic
- French: dogmatique
- Galician: dogmático
- Italian: dogmatico
- Portuguese: dogmático
- Spanish: dogmático
References
edit- “dogmaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dogmaticus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- dogmaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.