dvorebnic

Romanian

Etymology

From dvorbă +‎ -nic.

Noun

dvorebnic m (plural dvorebnici)

1. (dated, Moldavia (region)) courtier

Declension

Declension of dvorebnic

	singular		plural
	indefinite articulation	definite articulation	indefinite articulation	definite articulation
nominative/accusative	(un) dvorebnic	dvorebnicul	(niște) dvorebnici	dvorebnicii
genitive/dative	(unui) dvorebnic	dvorebnicului	(unor) dvorebnici	dvorebnicilor
vocative	dvorebnicule		dvorebnicilor