efektigar
Ido edit
Etymology edit
Verb edit
efektigar (present tense efektigas, past tense efektigis, future tense efektigos, imperative efektigez, conditional efektigus)
- to cause (something to happen)
Conjugation edit
Conjugation of efektigar
|
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | efektigar | efektigir | efektigor | ||||
| tense | efektigas | efektigis | efektigos | ||||
| conditional | efektigus | ||||||
| imperative | efektigez | ||||||
| adjective active participle | efektiganta | efektiginta | efektigonta | ||||
| adverbial active participle | efektigante | efektiginte | efektigonte | ||||
| nominal active participle | singular | efektiganto | efektiginto | efektigonto | |||
| plural | efektiganti | efektiginti | efektigonti | ||||
| adjective passive participle | efektigata | efektigita | efektigota | ||||
| adverbial passive participle | efektigate | efektigite | efektigote | ||||
| nominal passive participle | singular | efektigato | efektigito | efektigoto | |||
| plural | efektigati | efektigiti | efektigoti | ||||