emigratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of ēmigrō
Participle edit
ēmigrātus (feminine ēmigrāta, neuter ēmigrātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ēmigrātus | ēmigrāta | ēmigrātum | ēmigrātī | ēmigrātae | ēmigrāta | |
Genitive | ēmigrātī | ēmigrātae | ēmigrātī | ēmigrātōrum | ēmigrātārum | ēmigrātōrum | |
Dative | ēmigrātō | ēmigrātō | ēmigrātīs | ||||
Accusative | ēmigrātum | ēmigrātam | ēmigrātum | ēmigrātōs | ēmigrātās | ēmigrāta | |
Ablative | ēmigrātō | ēmigrātā | ēmigrātō | ēmigrātīs | |||
Vocative | ēmigrāte | ēmigrāta | ēmigrātum | ēmigrātī | ēmigrātae | ēmigrāta |