Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of ēmungō.

Participle edit

ēmūnctus (feminine ēmūncta, neuter ēmūnctum); first/second-declension participle

  1. wiped, blown (of a nose)
  2. cheated
  3. snobbish

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēmūnctus ēmūncta ēmūnctum ēmūnctī ēmūnctae ēmūncta
Genitive ēmūnctī ēmūnctae ēmūnctī ēmūnctōrum ēmūnctārum ēmūnctōrum
Dative ēmūnctō ēmūnctō ēmūnctīs
Accusative ēmūnctum ēmūnctam ēmūnctum ēmūnctōs ēmūnctās ēmūncta
Ablative ēmūnctō ēmūnctā ēmūnctō ēmūnctīs
Vocative ēmūncte ēmūncta ēmūnctum ēmūnctī ēmūnctae ēmūncta

References edit

  • emunctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • emunctus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • emunctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.