See also: envejà

Catalan

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Inherited from Latin invidia.

Noun

edit

enveja f (plural enveges)

  1. envy
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

enveja

  1. inflection of envejar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Further reading

edit

Occitan

edit

Etymology

edit

From Latin invidia.

Pronunciation

edit

Noun

edit

enveja f

  1. envy
edit

Further reading

edit
  • Joan de Cantalausa (2006) Diccionari general occitan a partir dels parlars lengadocians[1], 2 edition, →ISBN, page 410.

Old Galician-Portuguese

edit

Etymology

edit

Inherited from Latin invidia

Pronunciation

edit

Noun

edit

enveja f (plural envejas)

  1. envy

Descendants

edit
  • Galician: envexa
  • Portuguese: inveja (/i/ via Latin influence)

Further reading

edit