Finnish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈeriæʋæ/, [ˈe̞riˌæʋæ]
  • Rhymes: -æʋæ
  • Syllabification(key): e‧ri‧ä‧vä

Adjective edit

eriävä

  1. (law) dissenting
    eriävä mielipidedissenting opinion

Declension edit

Inflection of eriävä (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative eriävä eriävät
genitive eriävän eriävien
partitive eriävää eriäviä
illative eriävään eriäviin
singular plural
nominative eriävä eriävät
accusative nom. eriävä eriävät
gen. eriävän
genitive eriävän eriävien
eriäväinrare
partitive eriävää eriäviä
inessive eriävässä eriävissä
elative eriävästä eriävistä
illative eriävään eriäviin
adessive eriävällä eriävillä
ablative eriävältä eriäviltä
allative eriävälle eriäville
essive eriävänä eriävinä
translative eriäväksi eriäviksi
abessive eriävättä eriävittä
instructive eriävin
comitative eriävine
Possessive forms of eriävä (Kotus type 10/koira, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative eriäväni eriäväni
accusative nom. eriäväni eriäväni
gen. eriäväni
genitive eriäväni eriävieni
eriäväinirare
partitive eriävääni eriäviäni
inessive eriävässäni eriävissäni
elative eriävästäni eriävistäni
illative eriävääni eriäviini
adessive eriävälläni eriävilläni
ablative eriävältäni eriäviltäni
allative eriävälleni eriävilleni
essive eriävänäni eriävinäni
translative eriäväkseni eriävikseni
abessive eriävättäni eriävittäni
instructive
comitative eriävineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative eriäväsi eriäväsi
accusative nom. eriäväsi eriäväsi
gen. eriäväsi
genitive eriäväsi eriäviesi
eriäväisirare
partitive eriävääsi eriäviäsi
inessive eriävässäsi eriävissäsi
elative eriävästäsi eriävistäsi
illative eriävääsi eriäviisi
adessive eriävälläsi eriävilläsi
ablative eriävältäsi eriäviltäsi
allative eriävällesi eriävillesi
essive eriävänäsi eriävinäsi
translative eriäväksesi eriäviksesi
abessive eriävättäsi eriävittäsi
instructive
comitative eriävinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative eriävämme eriävämme
accusative nom. eriävämme eriävämme
gen. eriävämme
genitive eriävämme eriäviemme
eriäväimmerare
partitive eriäväämme eriäviämme
inessive eriävässämme eriävissämme
elative eriävästämme eriävistämme
illative eriäväämme eriäviimme
adessive eriävällämme eriävillämme
ablative eriävältämme eriäviltämme
allative eriävällemme eriävillemme
essive eriävänämme eriävinämme
translative eriäväksemme eriäviksemme
abessive eriävättämme eriävittämme
instructive
comitative eriävinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative eriävänne eriävänne
accusative nom. eriävänne eriävänne
gen. eriävänne
genitive eriävänne eriävienne
eriäväinnerare
partitive eriäväänne eriäviänne
inessive eriävässänne eriävissänne
elative eriävästänne eriävistänne
illative eriäväänne eriäviinne
adessive eriävällänne eriävillänne
ablative eriävältänne eriäviltänne
allative eriävällenne eriävillenne
essive eriävänänne eriävinänne
translative eriäväksenne eriäviksenne
abessive eriävättänne eriävittänne
instructive
comitative eriävinenne
third-person possessor
singular plural
nominative eriävänsä eriävänsä
accusative nom. eriävänsä eriävänsä
gen. eriävänsä
genitive eriävänsä eriäviensä
eriäväinsärare
partitive eriäväänsä eriäviään
eriäviänsä
inessive eriävässään
eriävässänsä
eriävissään
eriävissänsä
elative eriävästään
eriävästänsä
eriävistään
eriävistänsä
illative eriäväänsä eriäviinsä
adessive eriävällään
eriävällänsä
eriävillään
eriävillänsä
ablative eriävältään
eriävältänsä
eriäviltään
eriäviltänsä
allative eriävälleen
eriävällensä
eriävilleen
eriävillensä
essive eriävänään
eriävänänsä
eriävinään
eriävinänsä
translative eriäväkseen
eriäväksensä
eriävikseen
eriäviksensä
abessive eriävättään
eriävättänsä
eriävittään
eriävittänsä
instructive
comitative eriävineen
eriävinensä

Participle edit

eriävä

  1. present active participle of eritä

Further reading edit