third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
erikoistuntemuksensa
|
erikoistuntemuksensa
|
accusative
|
nom.
|
erikoistuntemuksensa
|
erikoistuntemuksensa
|
gen.
|
erikoistuntemuksensa
|
genitive
|
erikoistuntemuksensa
|
erikoistuntemustensa erikoistuntemuksiensa
|
partitive
|
erikoistuntemustaan erikoistuntemustansa
|
erikoistuntemuksiaan erikoistuntemuksiansa
|
inessive
|
erikoistuntemuksessaan erikoistuntemuksessansa
|
erikoistuntemuksissaan erikoistuntemuksissansa
|
elative
|
erikoistuntemuksestaan erikoistuntemuksestansa
|
erikoistuntemuksistaan erikoistuntemuksistansa
|
illative
|
erikoistuntemukseensa
|
erikoistuntemuksiinsa
|
adessive
|
erikoistuntemuksellaan erikoistuntemuksellansa
|
erikoistuntemuksillaan erikoistuntemuksillansa
|
ablative
|
erikoistuntemukseltaan erikoistuntemukseltansa
|
erikoistuntemuksiltaan erikoistuntemuksiltansa
|
allative
|
erikoistuntemukselleen erikoistuntemuksellensa
|
erikoistuntemuksilleen erikoistuntemuksillensa
|
essive
|
erikoistuntemuksenaan erikoistuntemuksenansa
|
erikoistuntemuksinaan erikoistuntemuksinansa
|
translative
|
erikoistuntemuksekseen erikoistuntemukseksensa
|
erikoistuntemuksikseen erikoistuntemuksiksensa
|
abessive
|
erikoistuntemuksettaan erikoistuntemuksettansa
|
erikoistuntemuksittaan erikoistuntemuksittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
erikoistuntemuksineen erikoistuntemuksinensa
|