excusaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of excūsō.
Participle edit
excūsātūrus (feminine excūsātūra, neuter excūsātūrum); first/second-declension participle
- about to excuse
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | excūsātūrus | excūsātūra | excūsātūrum | excūsātūrī | excūsātūrae | excūsātūra | |
Genitive | excūsātūrī | excūsātūrae | excūsātūrī | excūsātūrōrum | excūsātūrārum | excūsātūrōrum | |
Dative | excūsātūrō | excūsātūrō | excūsātūrīs | ||||
Accusative | excūsātūrum | excūsātūram | excūsātūrum | excūsātūrōs | excūsātūrās | excūsātūra | |
Ablative | excūsātūrō | excūsātūrā | excūsātūrō | excūsātūrīs | |||
Vocative | excūsātūre | excūsātūra | excūsātūrum | excūsātūrī | excūsātūrae | excūsātūra |