exhortaturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of exhortor
Participle edit
exhortātūrus (feminine exhortātūra, neuter exhortātūrum); first/second-declension participle
- about to exhort
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | exhortātūrus | exhortātūra | exhortātūrum | exhortātūrī | exhortātūrae | exhortātūra | |
Genitive | exhortātūrī | exhortātūrae | exhortātūrī | exhortātūrōrum | exhortātūrārum | exhortātūrōrum | |
Dative | exhortātūrō | exhortātūrō | exhortātūrīs | ||||
Accusative | exhortātūrum | exhortātūram | exhortātūrum | exhortātūrōs | exhortātūrās | exhortātūra | |
Ablative | exhortātūrō | exhortātūrā | exhortātūrō | exhortātūrīs | |||
Vocative | exhortātūre | exhortātūra | exhortātūrum | exhortātūrī | exhortātūrae | exhortātūra |