expectativ
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French expectatif.
Adjective
editexpectativ m or n (feminine singular expectativă, masculine plural expectativi, feminine and neuter plural expectative)
Declension
editDeclension of expectativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | expectativ | expectativă | expectativi | expectative | ||
definite | expectativul | expectativa | expectativii | expectativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | expectativ | expectative | expectativi | expectative | ||
definite | expectativului | expectativei | expectativilor | expectativelor |
Adverb
editexpectativ
References
edit- expectativ in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN