expediționar
Romanian
editEtymology
editBorrowed from French expéditionnaire.
Adjective
editexpediționar m or n (feminine singular expediționară, masculine plural expediționari, feminine and neuter plural expediționare)
Declension
editDeclension of expediționar
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | expediționar | expediționară | expediționari | expediționare | ||
definite | expediționarul | expediționara | expediționarii | expediționarele | |||
genitive/ dative |
indefinite | expediționar | expediționare | expediționari | expediționare | ||
definite | expediționarului | expediționarei | expediționarilor | expediționarelor |