expictus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of expingō (“to portray, depict”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ekˈspik.tus/, [ɛkˈs̠pɪkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ekˈspik.tus/, [ekˈspikt̪us]
Participle edit
expictus (feminine expicta, neuter expictum); first/second-declension participle
Inflection edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | expictus | expicta | expictum | expictī | expictae | expicta | |
Genitive | expictī | expictae | expictī | expictōrum | expictārum | expictōrum | |
Dative | expictō | expictō | expictīs | ||||
Accusative | expictum | expictam | expictum | expictōs | expictās | expicta | |
Ablative | expictō | expictā | expictō | expictīs | |||
Vocative | expicte | expicta | expictum | expictī | expictae | expicta |