eykalutur

Faroese

Etymology

eyka (“extra”) +‎ lutur (“part”)

Noun

eykalutur m (genitive singular eykalutar, plural eykalutir)

1. replacement, spare part

Declension

m12	Singular		Plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Nominative	eykalutur	eykaluturin	eykalutir	eykalutirnir
Accusative	eykalut	eykalutin	eykalutir	eykalutirnar
Dative	eykaluti	eykalutinum	eykalutum	eykalutunum
Genitive	eykalutar	eykalutarins	eykaluta	eykalutanna