féin-chomhlíontach
Irish edit
Etymology edit
From féin- + comhlíontach.
Adjective edit
féin-chomhlíontach (genitive singular masculine féin-chomhlíontaigh, genitive singular feminine féin-chomhlíontaí, plural féin-chomhlíontacha, not comparable)
Declension edit
Declension of féin-chomhlíontach
| Singular | Plural (m/f) | |||
|---|---|---|---|---|
| Positive | Masculine | Feminine | (strong noun) | (weak noun) |
| Nominative | féin-chomhlíontach | fhéin-chomhlíontach | féin-chomhlíontacha; fhéin-chomhlíontacha² | |
| Vocative | fhéin-chomhlíontaigh | féin-chomhlíontacha | ||
| Genitive | féin-chomhlíontaí | féin-chomhlíontacha | féin-chomhlíontach | |
| Dative | féin-chomhlíontach; fhéin-chomhlíontach¹ |
fhéin-chomhlíontach; fhéin-chomhlíontaigh (archaic) |
féin-chomhlíontacha; fhéin-chomhlíontacha² | |
| Comparative | (not comparable) | |||
| Superlative | (not comparable) | |||
¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.
Related terms edit
- féin-chomhlíonadh (“self-fulfillment”)
Mutation edit
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| féin-chomhlíontach | fhéin-chomhlíontach | bhféin-chomhlíontach |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||