Turkish

edit

Etymology

edit

Inherited from Ottoman Turkish فقه (fıkh), from Arabic فِقْه (fiqh).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /fɯˈkɯh/
  • Hyphenation: fı‧kıh

Noun

edit

fıkıh (definite accusative fıkhı, plural fıkıhlar)

  1. insight, deep knowledge
  2. (Islam) fiqh

Declension

edit
Inflection
Nominative fıkıh
Definite accusative fıkhı
Singular Plural
Nominative fıkıh fıkıhlar
Definite accusative fıkhı fıkıhları
Dative fıkha fıkıhlara
Locative fıkıhta fıkıhlarda
Ablative fıkıhtan fıkıhlardan
Genitive fıkhın fıkıhların

Derived terms

edit
edit

Further reading

edit