falkjen

Norwegian Nynorsk

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɑl.çən/

Noun

falkjen m

1. (pre-1901 (Landsmål) or dialectal) definite singular of falk (“falcon”)
   • 1926, Olaf Benneche, Den dyre muld, Oslo: Aschehoug, page 187:

     Falkjen er daa eit udyr.

     The falcon is a monster.