ferðugr

Old Norse

Etymology

From ferð (“journey”) +‎ -ugr. Borrowed or influenced by Middle Low German verdich.

Adjective

ferðugr

1. ready

Declension

    Strong declension of ferðugr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	ferðugr	ferðug	ferðugt
accusative	ferðugan	ferðuga	ferðugt
dative	ferðugum	ferðugri	ferðugu
genitive	ferðugs	ferðugrar	ferðugs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	ferðugir	ferðugar	ferðug
accusative	ferðuga	ferðugar	ferðug
dative	ferðugum	ferðugum	ferðugum
genitive	ferðugra	ferðugra	ferðugra

    Weak declension of ferðugr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	ferðugi	ferðuga	ferðuga
accusative	ferðuga	ferðugu	ferðuga
dative	ferðuga	ferðugu	ferðuga
genitive	ferðuga	ferðugu	ferðuga
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	ferðugu	ferðugu	ferðugu
accusative	ferðugu	ferðugu	ferðugu
dative	ferðugum	ferðugum	ferðugum
genitive	ferðugu	ferðugu	ferðugu

Descendants

• Norwegian Nynorsk: ferdug, ferdig (dialectal) ferdaug, ferdaugen, ferdunn, fardug, fardaug, førug, førugan, ferti
• Old Swedish: færdigh, færþogher
  • Swedish: färdig
• Danish: færdig
  • Norwegian Bokmål: ferdig

References

• ferðugr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.
• “ferðugr” in The Nynorsk Dictionary.